Budowę dworu w Starym Popowie rozpoczął Ignacy Szołdrski po 1779 r. Po jego śmierci w 1781 r. prace kontynuowała wdowa po nim Balbina z Suchorzewskich, której być może pomagał szwagier, opat z Przemętu.
Pierwotnie w piwnicach mieściła się kuchnia i pokoje służby. W jadalni po stronie północnej znajdowało się wejście do niewielkiego salonu, a następnie do sypialni. Po południowej stronie sieni znajduje się korytarz z jednobiegową klatką schodową. W partii poddasza zaprojektowana została piętrowa, wywyższona w partii dachu sala balowa na przestrzał budynku, nakryta lustrzanym plafonem z fasetą.
W pałacu tym zachowała się bogata dekoracja sztukatorska ścian w postaci symboli rybołówstwa, pracy na roli i emblematów pracy, instrumentów muzycznych, militariów. Pomiędzy oknami medaliony z popiersiami Jowisza, Minerwy, Marsa i Wenus. W supraportach nad drzwiami, wychodzącymi z salonu symbole czterech pór roku. Jako projektodawcę wystroju sztukatorskiego wnętrz pałacu uznaje się Ignacego Graffa, który być może jest również autorem projektu architektonicznego dworu.
Od strony ogrodowej elewację pośrodku poprzedza taras, na którym pierwotnie stały cztery wazony, zastąpione w 1920 r. kulami.
Obecnie pałac znajduje się w rękach prywatnych i jest udostępniany turystom.
Obok północnej ścianiany dworu rośnie pomnikowa grupa pięciu cisów o obwodach pni do 110 cm.
Przy dworze rozciąga się park krajobrazowy z końca XIX wieku. Park,o powierzchni wynoszącej 3,50 ha charakteryzuje się różnorodnym drzewostanem, w którym najgrubszy jest rosnący na północnym skraju dąb o obwodzie liczącym 640 cm. Za stawem stoi neogotycka kapliczka z końca XIX wieku. Obok parku położone są zabudowania folwarczne i gorzelnia z 1901 roku. Tam też, w zagrodzie zobaczyć można świniodzika.
WARTO WIEDZIEĆ:
POPOWO STARE - wieś w gminie Przemęt, położona 25 km na południowy wschód od Wolsztyna, po północnej stronie szosy Śmigiel - Mochy.
Pierwsza wzmianka o wsi Popowo Stare pochodzi z 1361 roku. Pierwotnie należała do rodziny Popowskich, później do Rozdrażewskich, Jeziorkowskich i Gawrońskich.
Być może w średniowieczu była siedzibą rycerską, po której pozostały relikty fosy. W początkach XVIII wieku wieś znajdowała się w rękach Rogalińskich.
Od połowy XVIII wieku majątek należał do rodziny Szołdrskich z Czempinia.
Popowo było wówczas miejscem zjazdów szlacheckich, związanych z działalnością patriotyczną. W 1832 roku ukrywał się tu gen. Klemens Kołaczkowski (1793-1873), jeden z przywódców powstania listopadowego.
Być może w tym czasie gościł tu także Adam Mickiewicz. W 2 połowie XIX wieku Popowo przeszło w ręce niemieckie i zwane było Popowem Niemieckim.
W 1890 roku wykupił je Franciszek Ksawery Speichert, pochodzący ze spolonizowanej rodziny saskiej. Od 1936 roku wieś była w posiadaniu rodziny Łanieckich.