Jest to kościół murowany w stylu późnobarokowym z roku 1775, zbudowany z fundacji opata przemęckiego Jana Józefa Szołdrskiego na miejscu świątyni drewnianej z końca XVI wieku. Jednonawowy, o wieży z hełmem i sygnaturką.
W ołtarzu głównym znajduje się krzyż w stylu ludowym z XVII wieku. W ołtarzach bocznych obrazy Niepokalanej Maryi i św. Józefa z wieku XVIII. Ambona późnobarokowa.
Chrzcielnica drewniana z pierwszej połowy XIX wieku. Przy kościele, na wysokim postumencie, stoi barokowa figura z piaskowca z 1745 roku przedstawiająca św. Jana Nepomucena.
W 1959 roku wnętrze kościoła zostało ozdobione nową polichromią. Została ona wykonana przez Stanisława i Teodora Szukałów z 1959 roku z Poznania. Przedstawia ona między innymi chrzest Polski, męczeńską śmierć św. Wojciecha i hołd Maryi Królowej Świata.
Z barokowo-klasycystycznego wyposażenia z 2 połowy XVIII wieku na uwagę zasługuje ołtarz główny z renesansowym krucyfiksem z 2 połowy XVI wieku, z rzeźbami św. Jana Chrzciciela, św. Józefa i św. Wojciecha, dwa ołtarze boczne, a także późnobarokowa ambona z rzeźbą Matki Boskiej Niepokalanej, balustrada chóru i klasycyzująca chrzcielnica z początku XIX wieku ze sceną chrztu Chrystusa na pokrywie.
Na murze kościoła znajdują się dwie tablice - ku czci ofiar II wojny światowej, oraz upamiętniająca 700-lecie kościoła. Przy północnej ścianie świątyni zachowały się trzy nagrobki z 1 połowy XIX wieku. Przykościelny cmentarz na którym rosną stare lipy o obw. do 390 cm otoczony jest murem z bramą i furtkami.
Naprzeciw bramy stoi wykonana z piaskowca barokowa figura św. Jana Nepomucena z roku 1745.