W 1913 roku zamieszkał w Poznaniu. Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim w oddziałach I. Mielżyńskiego.
Po odzyskaniu niepodległości aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym miasta. Współtworzył grupę wielkopolskich artystów „Plastyka”, był pierwszym profesorem na katedrze rzeźby Szkoły Sztuk Zdobniczych (podwaliny pod przyszłą Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu obecnie Uniwersytet Artystyczny).
W 1934 roku powrócił do Wolsztyna gdzie mieszkał aż do wybuchu II Wojny Światowej.
Poszukiwany przez Niemców ukrywał się w Objezierzu, Poznaniu oraz w Tarnowie Podgórnym, W 1941 roku został aresztowany i osadzony w Forcie VII w Poznaniu.
W lipcu 1943 roku został przewieziony do obozu KL Auschwitz gdzie zmarł 19 maja 1944 roku.
Do najbardziej znanych prac Marcina Rożka należy pomnik Bolesława Chrobrego w Gnieźnie (1929 r. – zniszczony w 1939 r.), Siewca w Luboniu k. Poznania (1923 r.), Chopin w Poznaniu (1923 r.).
Artysta był także współtwórcą Pomnika Najświętszego Serca Pana Jezusa w Poznaniu odsłoniętego w 1932 roku. Poza rzeźbami dorobek artysty stanowią także rysunki i obrazy olejne.
[opis pochodzi ze strony https://muzea-wolsztyn.com.pl/muzeum-marcina-rozka/]