We wschodniej części wsi, na wzniesieniu górującym nad okolicą, stoi klasycystyczny dwór zbudowany w latach 1806-1810 dla Andrzeja Skarżyńskiego.
Wokół na powierzchni około 6,01 ha rozciąga się park krajobrazowy z 1 połowy XIX wieku, z dużym stawem w części południowej.
Wśród drzew dominują kasztanowce, dęby, robinie akacjowe, graby, klony i olsze, a do okazów pomnikowych należą dwa dęby o obwodach po 460 cm i lipa - 350 cm. Przy dworze rośnie grupa iglaków.
Nad brzegiem stawu wznosi się zaniedbany spichrz z 1 połowy XIX wieku, z podcieniem od frontu i ścianach o drewnianej konstrukcji szkieletowej. Stoi on zapewne na fundamentach gotyckiego dworu, bowiem zachowały się murowane podziemia i ślady obronnego położenia (sztuczny kopiec, pozostałości fosy). Według zachowanych dokumentów w 1524 roku istniał tu dwór obronny, który zawalił się w roku 1751 i po 1760 roku został odbudowany. Przy skrzyżowaniu dróg koło stawu stoi figura Serca Pana Jezusa z 1932 roku.
Zabudowania folwarczne zgrupowane są przy dwóch podwórzach gospodarczych: dużym od północy (po zachodniej stronie dworu) i małym od południa (na wzniesieniu, po drugiej stronie drogi do Szczepankowa). Wśród nich jest kamienno-ceglana rządcówka z końca XIX wieku i dwie stodoły z muru pruskiego z połowy XIX wieku. W dolinie obok drogi do Szczepankowa urządzono stawy rybne.
W południowo-zachodniej części wsi znajduje się kopiec z figurą św. Jana Nepomucena, według tradycji kryjący kości ofiar pomoru. W centrum wsi rośnie dąb o obwodzie 360 cm. Przy wyjeździe ze wsi w kierunku Bucza zachował się kamienny czworak z lat 1893-96.
WARTO WIEDZIEĆ:
SOKOŁOWICE - nieduża wieś w gminie Przemęt, położona 25 km na połdudniowy wschód od Wolsztyna, w ładnej krajobrazowo okolicy, w dolinie strumienia spływającego do jezior boszkowskich.
O wsi Sokołowice wspomniano po raz pierwszy w 1393 roku (Sokolono), gdy należała do rodziny Zbąskich. Później była w rękach Unrugów, Dokowskich i Rosnowskich, a w XVIII wieku jej właścicielami byli kolejno Mielżyńscy, Borzęccy, Zabłoccy i od 1806 roku Skarżyńscy. Nazwę Sokołowo zmieniono na obecną po I wojnie światowej.