Przy skrzyżowaniu dróg w centrum wsi wznosi się eklektyczny kościół św. Michała Archanioła, wzniesiony w latach 1911-13. Spalony w 1945 roku. Odbudowany w 1947 roku według projektu Stefana Karwatki. Cokół świątyni wykonano z kostek kamiennych.
W ołtarzu głównym umieszczone są późnorenesansowe rzeźby św. Wawrzyńca i św. Szczepana z początku XVII wieku oraz obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy (przywieziony z Torunia przez ojców redemptorystów) zasłonięty obrazem św. Michała Archanioła. Po bokach wejścia do kościoła wmurowane są epitafia proboszcza ks. Edwarda Gramlewicza (1878-1940), zamęczonego w poznańskim Forcie VII, i pochodzącego z Siedlca ks. Antoniego Tomińskiego (1903-42), proboszcza w Bogdaju koło Ostrowa Wklp., zmarłego w obozie w Dachau.
Położony przy kościele cmentarz z grobem powstańca Walentego Wojdorskiego, poległego 2 II 1919 roku pod Kopanicą oraz kwaterą mogił sióstr zakonnych ze Zgromadzenia Oblatek, które prowadziły w Siedlcu ochronkę, ogrodzony jest w części murem kamienno-ceglanym z późnobarokową bramą z XVIII wieku.
Obok stoi parterowa dawna plebania z końca XVIII wieku. Naprzeciwko kościoła w zadbanym ogrodzie, w którym stoi figura Matki Boskiej z 1999 roku wznosi się okazała plebania z około 1880 roku, o cechach neobarokowych.
SIEDLEC - wieś gminna, położona nad rzeczką Wierzbina, 8 km na północny zachód od Wolsztyna, przy szosie do Babimostu.
Nazwa Siedlec pochodzi od wyrazu siodło - miejsce zasiedlone. Siedlec pojawił się w historii po raz pierwszy w 1257 roku, gdy książę Przemysł I nadal osadę cystersom z Obry i zezwolił na lokację na prawie niemieckim.
Kościół parafialny istniał tu już przed rokiem 1380. W 1641 roku we wsi powstała szkoła.
W XIX wieku wieś rozwinęła się w większą osadę. W roku 1980 Siedlec uroczyście obchodził 600-lecie istnienia (rok 1380 - data powtórnej erekcji parafii).
W 1987 roku Sedlec został wicemistrzem w ogólnopolskim konkursie "Gmina - mistrz gospodarności".
Tradycje muzyczne i śpiewacze kontynuuje powstały w 1994 roku Zespół Śpiewaczy "Perły".